Definitie en typen
Jade werd gedefinieerd als mooie stenen door Xu Shen (ongeveer 58-147) in Shuo Wen Jie Zi, het eerste Chinese woordenboek. Jade wordt over het algemeen geclassificeerd in zachte jade (nephriet) en harde jade (jadeïet). Aangezien China alleen de zachte jade had totdat jadeïet werd geïmporteerd uit Birma tijdens de Yuan-dynastie (1271-1368), verwijst jade traditioneel naar de zachte jade, dus het wordt ook wel traditionele jade genoemd. Jadeïet wordt in het Chinees Feicui genoemd. Feicui is nu populairder en waardevoller dan de zachte jade in China.
Historische betekenis
De geschiedenis van jade is zo oud als de Chinese beschaving. Archeologen hebben jade-objecten gevonden uit de vroege neolithische periode (ongeveer 5000 v.Chr.), vertegenwoordigd door de Hemudu-cultuur in de provincie Zhejiang, en uit de midden- en late neolithische periode, vertegenwoordigd door de Hongshan-cultuur langs de Liao-rivier, de Longshan-cultuur langs de Gele Rivier, en de Liangzhu-cultuur (in de Tai Lake-regio). Jade is steeds populairder geworden tot op de dag van vandaag.
Cultureel belang
De Chinezen houden van jade, niet alleen vanwege de schoonheid, maar ook, en belangrijker nog, vanwege de cultuur, betekenis en menselijkheid ervan, zoals Confucius (551 v.Chr.-479 v.Chr.) zei dat er 11 De (deugden) in jade zijn:
“De wijzen hebben jade vergeleken met deugd. Voor hen vertegenwoordigen de glans en schittering de hele zuiverheid; de perfecte compactheid en extreme hardheid vertegenwoordigen de zekerheid van intelligentie; de hoeken, die niet snijden, hoewel ze scherp lijken, vertegenwoordigen gerechtigheid; het zuivere en langdurige geluid, dat het voortbrengt wanneer men erop slaat, vertegenwoordigt muziek. De kleur vertegenwoordigt loyaliteit; de interne gebreken, die zich altijd door de transparantie laten zien, herinneren aan oprechtheid; de iriserende helderheid vertegenwoordigt de hemel; de bewonderenswaardige substantie, geboren uit berg en water, vertegenwoordigt de aarde. Alleen gebruikt zonder versiering vertegenwoordigt het kuisheid. De prijs die de hele wereld eraan hecht, vertegenwoordigt de waarheid.” Om deze vergelijkingen te ondersteunen, zegt het Boek der Verzen: “Wanneer ik aan een wijze man denk, lijken zijn verdiensten op jade.”
Zo is jade echt speciaal in de Chinese cultuur, zoals het Chinese gezegde luidt: "Goud heeft een waarde; jade is onschatbaar."
Jade in Chinese uitdrukkingen en symboliek
Omdat jade staat voor schoonheid, gratie en zuiverheid, is het in veel Chinese uitdrukkingen of zinnen gebruikt om mooie dingen of mensen aan te duiden, zoals Yu Jie Bing Qing (puur en nobel), Ting Ting Yu Li (schoon, slank en gracieus) en Yu Nv (mooi meisje). Het Chinese karakter Yu wordt vaak gebruikt in Chinese namen. Een oud verhaal vertelt hoe koning Zhao van het Qin-koninkrijk ooit 15 steden aanbood in ruil voor de beroemde Bian He's Jade. Zo is jade niet alleen van onschatbare waarde, maar ook het symbool van macht in de oudheid. En het is interessant om op te merken dat de Opperste Godheid van het Taoïsme de naam Yuhuang Dadi (de Jade Keizer) heeft.
De rol van jade in oude rituelen
Jade werd gemaakt tot offerandes, gereedschappen, ornamenten, gebruiksvoorwerpen en vele andere items. Er waren oude muziekinstrumenten gemaakt van jade, zoals jadefluit, Yuxiao (een verticale jadefluit) en jadeklok. Jade was ook mysterieus voor de Chinezen in de oudheid, dus jadevoorwerpen waren populair als offerandes en werden vaak begraven met de doden. Om het lichaam van de dode te behouden, werd Liu Sheng, de heerser van de Zhongshan-staat (113 v.Chr.) begraven in het jade begrafenispak bestaande uit 2.498 stukken jade, aan elkaar genaaid met gouddraad.
De jadecultuur is zeer rijk in China. We hebben slechts het oppervlak ervan aangeraakt. Concluderend symboliseert jade schoonheid, adel, perfectie, standvastigheid, macht en onsterfelijkheid in de Chinese cultuur.
