Needham's Grote Vraag en de Geschiedenis van Chinese Wetenschap en Technologie
Needham's Grote Vraag werd voorgesteld door de moderne Britse geleerde Joseph Needham in zijn boek Science and Civilization in China. Het thema van Needham's Grote Vraag is: "Hoewel het oude China veel belangrijke bijdragen heeft geleverd aan de ontwikkeling van de menselijke wetenschap en technologie, waarom vond de wetenschappelijke en industriële revolutie niet plaats in het moderne China?" Als een geleerde die de Chinese geschiedenis grondig heeft bestudeerd, stelde Joseph Needham dit raadsel voor dat de geschiedenis van wetenschap en technologie in China nauwkeurig samenvat.
Als een van de vier oude beschavingen speelden de vier grote uitvindingen van China een belangrijke rol, niet alleen in China zelf, maar ook in de ontwikkeling van de hele wereld. Bijvoorbeeld, buskruit bracht de wereld in het tijdperk van hete oorlogen en drukwerk bevorderde de verspreiding van de westerse religie. In de Song-dynastie bereikte het technologische niveau van China de wereldtop op dat moment. Het was in die tijd dat China's beroemde uitgebreide wetenschappelijke en technologische boek, Tiangong Kaiwu (De Exploitatie van de Werken van de Natuur), werd geschreven. Bovendien, al in 1405, in dezelfde tijd als Dias en Columbus, leidde Zheng He, die leefde in de Ming-dynastie van China, de vloot naar Sumatra, de Rode Zee en andere plaatsen om de Chinese cultuur te verspreiden.
Maar na het midden van de 17e eeuw stagneerden de Chinese wetenschap en technologie. Van de 6e eeuw tot het begin van de 17e eeuw vertegenwoordigden de belangrijkste wetenschappelijke en technologische prestaties van China meer dan 54% van die in de wereld, maar tegen de 19e eeuw daalde dit dramatisch tot 0,4%. Volgens Joseph Needham was dit voornamelijk het gevolg van drie aspecten. Ten eerste had China geen natuurlijke kijk die geschikt was voor wetenschappelijke groei. Ten tweede besteedden de Chinezen te veel aandacht aan praktische zaken, veel ontdekkingen bleven steken in de ervaringsfase, maar mensen gingen niet dieper om te verkennen. Ten derde waren mensen verzonken in het lezen van boeken die gerelateerd waren aan examens om te slagen en roem en fortuin te verwerven. Op deze manier richtten uitstekende en goed geïnformeerde mensen zich op moraliteit en literatuur, en weinigen legden alles neer om wetenschap te bestuderen.
In de moderne tijd begon China aandacht te besteden aan wetenschap en technologie. De militaire industrie en staalproductie maakten geleidelijk vooruitgang. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog pleitte de Vierde Mei Beweging voor democratie en wetenschap, en het idee van wetenschap begon zich wijd te verspreiden. In deze omgeving organiseerden Chinese studenten die in de Verenigde Staten studeerden de China Science Association en richtten het Science Journal op. De eerste Chinese wetenschappelijke groep was geboren. Sindsdien is de Chinese technologie niet langer geïsoleerd van de wereld. Een aantal uitstekende wetenschappers is in China naar voren gekomen. Geleidelijk aan kan de Chinese technologie concurreren met de meest geavanceerde technologie ter wereld.
Kardinale Wetenschappelijke Ontdekkingen in China
In de afgelopen jaren hebben de wetenschap en technologie van China zich sneller ontwikkeld, en er zijn veel verrassende nieuwe ontdekkingen gedaan. Maar in feite, tientallen jaren geleden, had China de wereld al geschokt op technologisch gebied.
Insuline is het enige hormoon in het menselijk lichaam dat de bloedsuikerspiegel kan verlagen, wat een goed effect heeft op de behandeling van diabetes. In de jaren 1920 begon het Amerikaanse Lilly Pharmaceuticals insuline uit dieren te extraheren en het op grote schaal te produceren. Echter, met de toename van het aantal mensen met diabetes, was insuline die puur dierlijk was afgeleid niet langer voldoende. Daarom begonnen wetenschappers synthetische insuline te bestuderen. In 1963 synthetiseerde Panayotis Katsoyannis aan de Universiteit van Pittsburgh voor het eerst chemisch rundinsuline; Helmut Zahn aan de Universiteit van Aken bereikte dit ook. Hoewel de twee wetenschappers erin slaagden te synthetiseren, waren de producten van deze samenstelling die ze maakten zeer inactief en konden ze niet worden gebruikt om diabetes te behandelen. Uiteindelijk synthetiseerde China in 1965 voor het eerst kristallen van rundinsuline. Na zuivering bereikte de biologische activiteit van de kunstmatige insuline 80% van natuurlijke insuline. In het Science-tijdschrift van 1966 werd opgemerkt dat Katsoyannis en Zahn enkele moeilijkheden hadden bij het herstructureren van twee peptideketens insuline waarin de disulfidebinding was gereduceerd en gesplitst, en het herstellen van de biologische activiteit. Het waren de Chinezen die het voortouw namen bij het verbeteren van de methode om dit probleem op te lossen. Hoewel deze prestatie geen Nobelprijs won, heeft het echt veel patiënten met diabetes geholpen.
China won voor het eerst de Nobelprijs voor Wetenschap in 2015 op het gebied van fysieke geneeskunde. De Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde van 2015 werd toegekend aan een Chinese vrouwelijke wetenschapper genaamd Tu Youyou. In de jaren 60 was het erg moeilijk voor malariapatiënten om genezen te worden. In 1969 diende Tu Youyou als vertegenwoordiger van de malariagroep van het Beijing Institute of Chinese Medicine. Omdat de officiële remedies niet effectief waren, werkten ze aan het verzamelen van voorschriften uit de volksremedies die werden gebruikt om deze verschrikkelijke ziekte te behandelen, en gebruikten ze geavanceerde apparatuur en technieken om de delen te scheiden en te zuiveren die als geneesmiddelen konden worden gebruikt. Uiteindelijk sorteerden ze 808 soorten Chinese kruiden die mogelijk effectief waren.
In het begin geloofden onderzoekers niet dat artemisinine gebruikt kon worden voor de behandeling van malaria omdat de remming van plasmodium extreem onstabiel was. Ze waren echter geïnspireerd door het oude Chinese medische geschrift, Het Handboek van Voorschriften voor Noodsituaties geschreven door Ge Hong in de Oostelijke Jin-dynastie. Het boek schreef dat de ouden de plant van Artemisia annua als medicijn zouden pletten. Daarom gebruikte het team van Tu Youyou ether om artemisinine uit Artemisia annua te extraheren. Het artemisinine dat met deze methode werd geproduceerd had een 100% therapeutisch effect op Plasmodium berghei en Plasmodium cyomolgi. Om dit effectieve medicijn eerder toegankelijk te maken voor de hele wereld, boden de teamleden zelfs aan om medische experimenten op hun eigen lichaam uit te voeren. Vandaag, 40 jaar later, is artemisinine nog steeds de eerste keuze voor de behandeling van malaria. De ontdekking van artemisinine heeft duizenden malariapatiënten geholpen, wat een geschenk is van de Chinese geneeskunde aan de wereld als geheel.
Yuan Longping: De vader van hybride rijst en zijn bijdragen
De oude man op de foto is Yuan Longping, de vader van hybride rijst, die alle Chinese mensen heeft geholpen het voedselprobleem op te lossen.
In 1960, toen Yuan Longping leraar was op een landbouwschool, vond hij een rijstplant met verschillende eigenschappen op het experimentele veld van de school. Na het planten van de zaden van deze rijstplant ontdekte hij dat het een natuurlijke hybride rijstplant was. In die tijd leden mensen in veel regio's van China aan ernstige hongersnood. Yuan Longping begreep dat hij landbouwtechnologie moest gebruiken om de dreiging van hongersnood te verslaan. In de daaropvolgende jaren deed Yuan Longping kruisingsexperimenten in rijstvelden.
In 1966 publiceerde Yuan Longping zijn eerste artikel dat zeer gewaardeerd werd door ambtenaren, en dat er ook toe leidde dat zijn onderzoek door de overheid werd ondersteund. Echter, twee jaar later stierven meer dan 700 zaailingen die hij in het veld testte en niemand wist waarom. Hoewel mensen om hem heen hem adviseerden om op te geven, stond hij erop om de overgebleven intacte zaailingen te vinden en bleef hij onderzoek doen. Uiteindelijk werd in 1974 de eerste hoogproductieve hybride rijstvariëteit gekweekt. Twee jaar later begon China op grote schaal hybride rijstteelt te promoten. De opbrengst van dit soort rijst was ongeveer 20% hoger dan die van conventionele rijst.
In de daaropvolgende jaren werd Yuan Longping drukker. Naast het uitbreiden van het plantagegebied van hybride rijst, bleef hij rijstvariëteiten bestuderen die voordeliger waren, zoals soorten met hogere opbrengsten of soorten die in zeewater konden groeien. Als deze soorten echt gekweekt konden worden, kan China zijn graanproductie verhogen tot 50 miljard kilogram per jaar, en deze voedingsmiddelen kunnen meer dan 200 miljoen mensen voeden. Yuan Longping ging ook naar India, Vietnam en andere landen om de rijsttechnologie te onderwijzen om de lokale bevolking te helpen het probleem van honger op te lossen. Vanwege zijn volharding en toewijding, en zijn uitstekende bijdrage aan het land en de wereld, kende de overheid Yuan Longping de Nationale Wetenschaps- en Technologieprijs toe.
Tot nu toe is China's hybride rijst gepromoot in meer dan 30 landen en regio's over de hele wereld, met een oppervlakte van 1,5 miljoen hectare, wat enorm heeft bijgedragen aan de vermindering van honger in de wereld. Sommigen beschouwen hybride rijst zelfs als de vijfde grootste uitvinding na de vier grote uitvindingen van China, en noemen het de "tweede groene revolutie".
