Het Startpunt en de Vroege Focus van Chinese Fotografie
In de vroege dagen van de uitvinding van fotografie, vanwege de beperkingen van technische voorwaarden, concentreerden de meeste Chinese fotografen zich alleen op het maken van portretten van mensen.
Voor China heeft hedendaagse fotografie een vrij duidelijk startpunt— 1976/1977. Het concept van hedendaagse fotografie in China heeft aanzienlijke veranderingen ondergaan in de afgelopen 40 jaar met de ontwikkeling van de samenleving, economie, cultuur en fotografie zelf in binnen- en buitenland. Volgens deze veranderingen kan het proces van hedendaagse fotografie in China ruwweg worden onderverdeeld in vier fasen zoals hieronder uitgelegd.
De Opkomst van Onofficiële Fotografie (1976—1979)
In deze periode vormden enkele amateurfotografen een privénetwerk om systematisch de herdenkingsactiviteiten te fotograferen die spontaan door de massa werden gehouden na de dood van premier Zhou Enlai, en deze foto's te bewerken tot een boek voor sociale verspreiding. Deze historische beelden, bekend als de "April 5e Beweging Fotografie", behouden de herinnering van mensen aan de gebeurtenis en spelen een belangrijke rol in een kritisch historisch moment in het hedendaagse China.
Nieuwe Golf Fotografie (1980—1989)
Sinds de jaren 1980 zijn verschillende westerse kunsten in China geïntroduceerd via reproductie en tentoonstelling. Honderden theoretische werken zijn in korte tijd vertaald en gepubliceerd. Nieuwe fotografische tijdschriften en magazines zijn ook verschenen, en veel filmbeurzen en tentoonstellingen zijn overal in het land verschenen. Het resultaat van deze "informatie-explosie" in fotografische creatie is dat de belangrijkste westerse fotografiestijlen sinds het begin van de twintigste eeuw in de jaren 1980 in China zijn gereproduceerd.
Na het leren en absorberen van de "diversificatieperiode" van de westerse fotografiestijl, werd documentairefotografie de mainstream van de nieuwe golfbeweging in de late jaren 1980. De Chinese documentairefotografiewerken van 1980 tot 1990 volgen twee hoofdrichtingen, namelijk het uitdrukken van de eeuwige geest van de gewone mensen en de Chinese beschaving, of het nemen van het tragische lot van "mensen".
Experimentele Fotografie (1990—2006)
In termen van tijd verscheen experimentele fotografie in de late jaren 1980, maar het vormde pas een invloedrijke trend in het veld van experimentele kunst in het midden van de jaren 1990. Experimentele fotografen werken meestal samen met experimentele kunstenaars en exposeren hun werken in dezelfde onafhankelijke kunsttentoonstelling. In deze trend plaatsen fotografen concepten en woorden boven prestaties en deconstrueren ze de realiteit door middel van artistieke experimenten. In plaats van zich te concentreren op het vastleggen van momenten in het leven, besteden ze meer aandacht aan de manier van artistieke expressie en proberen ze het perspectief van werken te beheersen, wat leidt tot de populariteit van "kunstmatig geconstrueerde" beelden.
De Ontwikkeling van Experimentele Fotografie-instellingen (2007—)
De Derde Shanghai Biënnale in 2000 en de Eerste Guangzhou Triënnale in 2002 markeerden de legalisatie en internationalisering van Chinese experimentele kunst, inclusief experimentele fotografie. Vervolgens werd een nieuw hoofdstuk van hedendaagse fotografie in China gelanceerd. Deze kunst begon tevoorschijn te komen uit de kleine kring van experimentele fotografen en critici, en deel te nemen aan het culturele leven en kunsteducatie van de hele samenleving. Parallel aan deze verandering zijn nieuwe fotografische tentoonstellingslocaties, onderzoekscentra, kritisch onderzoek en commerciële kanalen ontstaan, wat aangeeft dat hedendaagse fotografie in China een nieuwe en geïnstitutionaliseerde fase is ingegaan. Hedendaagse fotografische werken bezetten niet alleen een prominente plaats in de grootschalige biënnale en triënnale tentoonstellingen, maar vermengen zich ook met populaire cultuur om een grootschalig fotografiefestival met Chinese kenmerken te ontwikkelen. Het aantal individuele tentoonstellingen en groepstentoonstellingen in open ruimte is snel toegenomen, en sommigen blijven vasthouden aan de oorspronkelijke intentie van experimentele fotografie.
