Traditionele Chinese Geneeskunde
Traditionele Chinese geneeskunde is een reeks traditionele medische praktijken die hun oorsprong vinden in China en zich over duizenden jaren hebben ontwikkeld. In feite, Traditionele Chinese geneeskunde is een moderne compilatie van traditionele Chinese geneeskunde. Praktijken van Traditionele Chinese geneeskunde omvatten theorieën, diagnose en behandelingen zoals kruidengeneeskunde, massage, acupunctuur en moxibustie; vaak Qigong is ook sterk verbonden met Traditionele Chinese geneeskunde.
In het Westen wordt traditionele Chinese geneeskunde beschouwd als alternatieve geneeskunde. In China, Traditionele Chinese geneeskunde wordt beschouwd als een integraal onderdeel van het gezondheidszorgsysteem. Bijvoorbeeld, TCM-behandelingen kunnen worden voorgeschreven om de bijwerkingen van chemotherapie, verlangens en ontwenningsverschijnselen van drugsverslaafden, en een verscheidenheid aan chronische aandoeningen tegen te gaan.
Traditionele Chinese geneeskunde theorie stelt dat processen van het menselijk lichaam met elkaar verbonden zijn en in constante interactie met de omgeving. Tekenen van disharmonie helpen de Traditionele Chinese geneeskunde beoefenaar om ziekte en aandoeningen te begrijpen, te behandelen en te voorkomen.
Traditionele Chinese geneeskunde erkent dat de menselijk lichaam een klein universum is met een reeks complete en verfijnde onderling verbonden systemen, en dat die systemen meestal in balans werken om de gezonde functie van het menselijk lichaam te behouden. De balans van yin en yang wordt beschouwd met betrekking tot Qi (adem, levenskracht, of spirituele energie), bloed, Jing (nieressentie of sperma), andere lichaamsvloeistoffen, de Vijf Elementen, emoties, en de ziel of geest. Traditionele Chinese geneeskunde heeft een uniek model van het lichaam, met name gericht op het meridiaansysteem. In tegenstelling tot het westerse anatomische model dat het fysieke lichaam in delen verdeelt, is het Chinese model meer gericht op functie. Dus, de Traditionele Chinese geneeskunde milt is niet een specifiek stuk vlees, maar een aspect van functie gerelateerd aan transformatie en transport binnen het lichaam, en van de mentale functies van denken en studeren.
De Concepten van Yin-Yang
De concepten van Yin en Yang vinden hun oorsprong in oude Chinese filosofie en metafysica, dat twee oorspronkelijke tegengestelde maar complementaire krachten beschrijft die in alle dingen in het universum worden gevonden.
Yin (schaduwrijke plek, noordelijke helling van de heuvel, zuidelijke oever van de rivier, bewolkt) is het donkere element; het is verdrietig, passief, donker, vrouwelijk, neerwaarts gericht en komt overeen met de nacht.
Yang (zonnige plek, zuidelijke helling van de heuvel, noordelijke oever van de rivier, zonnig) is het helderdere element; het is vrolijk, actief, licht, mannelijk, opwaarts gericht en komt overeen met de dag. Yin wordt vaak gesymboliseerd door water of aarde, terwijl Yang wordt gesymboliseerd door vuur of wind.
Yin (ontvankelijk, vrouwelijk, donker, passieve kracht) en Yang (creatief, mannelijk, helder, actieve kracht) zijn beschrijvingen van complementaire tegenstellingen in plaats van absolute waarheden. Elke Yin-Yang dichotomie kan als zijn tegenovergestelde worden gezien wanneer het vanuit een ander perspectief wordt bekeken.
De categorisatie wordt gezien als een kwestie van gemak. De meeste krachten in de natuur kunnen worden gezien als Yin- en Yang-toestanden, en de twee zijn meestal in beweging in plaats van in absolute stilstand.
Samenvatting van Yin en Yang Concepten
Alles kan worden beschreven als zowel Yin als Yang.
1. Yin en Yang sluiten elkaar niet uit.
Alles heeft zijn tegenovergestelde, hoewel dit nooit absoluut is, alleen relatief. Niets is volledig Yin of volledig Yang. Elk bevat het zaad van zijn tegenovergestelde. Bijvoorbeeld, winter kan veranderen in zomer; "wat omhoog gaat, moet omlaag komen".
2. Yin en Yang zijn onderling afhankelijk.
De een kan niet bestaan zonder de ander. Bijvoorbeeld, dag kan niet bestaan zonder nacht. Licht kan niet bestaan zonder duisternis.
3. Yin en Yang kunnen verder worden onderverdeeld in Yin en Yang.
Elk Yin- of Yang-aspect kan verder worden onderverdeeld in Yin en Yang. Bijvoorbeeld, temperatuur kan worden gezien als warm of koud. Echter, warm kan verder worden onderverdeeld in warm of brandend; koud in koel of ijzig. Binnen elk spectrum is er een kleiner spectrum; elk begin is een moment in de tijd, en heeft een begin en einde, net zoals elk uur een begin en einde heeft.
4. Yin en Yang consumeren en ondersteunen elkaar.
Yin en Yang worden meestal in balans gehouden - als de een toeneemt, neemt de ander af. Er kunnen echter onevenwichtigheden optreden. Er zijn vier mogelijke onevenwichtigheden: overmaat Yin, overmaat Yang, tekort Yin en tekort Yang. Ze kunnen weer als een paar worden gezien: door overmaat aan Yin is er een Yang-tekort en vice versa. De onevenwichtigheid is ook een relatieve factor: de overmaat aan Yang "dwingt" Yin om meer "geconcentreerd" te zijn.
5. Yin en Yang kunnen in elkaar transformeren.
Op een bepaald moment kan Yin in Yang transformeren en vice versa. Bijvoorbeeld, nacht verandert in dag; warmte in koelte; leven in dood. Deze transformatie is echter ook relatief. Nacht en dag bestaan tegelijkertijd op aarde wanneer ze vanuit de ruimte worden bekeken.
6. Een deel van Yin zit in Yang, en een deel van Yang zit in Yin.
De stippen in elk dienen als een herinnering dat er altijd sporen van de een in de ander zijn. Bijvoorbeeld, er is altijd licht in het donker (bijv. de sterren 's nachts); deze kwaliteiten zijn nooit volledig het een of het ander, als een herinnering dat een absolute extreme kant onmiddellijk in het tegenovergestelde verandert, of dat de labels Yin en Yang worden bepaald door het standpunt van een waarnemer. Bijvoorbeeld, de hardste steen is het gemakkelijkst te breken. Dit kan aantonen dat absolute discriminatie tussen de twee kunstmatig is.
de Vijf Elementen
Net als het concept van yin en yang, de De Vijf Elementen-theorie is de hoeksteen van de Chinese cultuur. In de traditionele Chinese filosofie kunnen natuurlijke fenomenen worden geclassificeerd in de Vijf Elementen: metaal, hout, water, vuur en aarde. Deze elementen werden gebruikt om interacties en relaties tussen fenomenen te beschrijven.
De leer van de Vijf Elementen (vijf fasen) beschrijft zowel een genererende cyclus als een overwinnende of beperkende cyclus van de vijf fasen. In de genererende cyclus, hout genereert vuur, vuur genereert aarde (as), aarde genereert metaal, metaal genereert water (als metaal 's nachts buiten wordt gelaten, zal er 's ochtends water op gecondenseerd zijn), en water genereert hout. In de overwinnende cyclus groeit hout in aarde, aarde absorbeert water, water dooft vuur, vuur smelt metaal, en metaal snijdt hout.
De leer van de Vijf Elementen werd in veel gebieden toegepast vroege Chinese filosofie, inclusief schijnbaar uiteenlopende gebieden zoals muziek, traditionele Chinese geneeskunde en militaire strategie.
Beoefenaars van de traditionele Chinese geneeskunde vertrouwen op de Vijf Elementen-theorie om de relaties uit te leggen tussen de lichaamsorganen en weefsels, evenals tussen het lichaam en de buitenomgeving.
Zodra de Chinezen de Vijf Elementen hadden geïdentificeerd, begonnen ze alle fenomenen binnen de vijf categorieën te categoriseren. Alles, van een rivier tot geluiden tot de organen in ons lichaam, kan worden beschreven in termen van de Vijf Elementen. Hoe dingen worden gekarakteriseerd, hangt af van hun individuele kwaliteiten. Bijvoorbeeld, aarde wordt geassocieerd met groei en voeding, dus de milt, die het bloed controleert, puin verteert en indien nodig antilichamen produceert, wordt gecategoriseerd als een aarde-element.
Net zoals een onbalans tussen Yin en Yang destructieve krachten kan produceren, alle elementen in balans houden bevordert harmonie zowel in onze omgeving als in onszelf. Natuurlijk is het balanceren van de Vijf Elementen iets gecompliceerder dan het bereiken van harmonie tussen twee tegengestelde krachten. Volgens het Chinese geloof werkt elk element op twee andere, hetzij door het te laten ontstaan of te beheersen. Bijvoorbeeld, hout laat vuur ontstaan en beheerst of onderdrukt aarde. Evenzo laat vuur aarde ontstaan en beheerst metaal. Alle elementen zijn voortdurend in interactie met andere elementen - geen enkel element staat op zichzelf.
Naleving van de Vijf Elementen-theorie is te zien in veel facetten van het Chinese leven. Wat betreft voeding geloven Chinese kruidkundigen dat, om een patiënt goed te behandelen, je de staat van de Vijf Elementen in hun lichaam moet kennen. Een tekort of een overschot aan een element kan leiden tot ziekte.
Meridiaansysteem
In de traditionele Chinese geneeskundetheorie dragen de meridianen-kanalen en distribueren Qi en bloed naar alle delen van het lichaam, verbinden de organen, ledematen en gewrichten. Wanneer deze stroom van vitale energie wordt verstoord, volgen ziekte en slechte gezondheid. Acupunctuur is geëvolueerd als een manier om kanalen open te houden en energie te laten stromen. Primaire en secundaire meridianen
Meridianen, of kanalen, kunnen worden geclassificeerd in twee groepen: primaire en secundaire. Primaire meridianen zijn degenen die door interne organen gaan, terwijl de secundaire meridianen dat niet doen. Er zijn 12 paren primaire meridianen die in een eindeloze cirkel stromen. Deze 12 primaire meridianen zijn symmetrisch aan de rechter- en linkerkant van het lichaam, en ze zijn allemaal met elkaar verbonden.
Ze zijn:
Longmeridiaan
Colonmeridiaan
Maagmeridiaan
Miltmeridiaan
Hartmeridiaan
Dunne Darm Meridiaan
Urineblaasmeridiaan
Niermeridiaan
Pericardiummeridiaan
Drievoudige Verwarmer Meridiaan
Galblaasmeridiaan
Levermeridiaan
Onze Qi begint zijn stroom in de longen, reist dan naar de dikke darm. Van daaruit gaat het naar de maag, dan naar de milt. Vervolgens reist het naar het hart, dan naar de dunne darm. Vervolgens gaat het naar de urineblaas en de nieren. Daarna gaat het naar het pericardium en de Sanjiao (drievoudige verwarmer). Ten slotte gaat het naar de galblaas, dan de lever, dan terug naar de longen waar het zijn circulaire reis opnieuw begint.
Voor een gezond persoon reist de Qi soepel door elk van de organen op een specifiek tijdstip van de dag.
